สืบเนื่องจากยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561 - 2580) ด้านการสร้างความสามารถในการแข่งขันที่มุ่งเน้นการพัฒนาเพื่อยกระดับศักยภาพของประเทศในมิติต่าง ๆ ได้แก่ การพัฒนาอุตสาหกรรม เกษตรกรรม และบริการแห่งอนาคต การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเพื่อเชื่อมโยงโครงข่ายคมนาคมไร้รอยต่อ ตลอดจนการรักษาและเสริมสร้างเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค ซึ่งสอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570) หมุดหมายที่ 5 ที่มุ่งให้ประเทศไทยเป็นประตูการค้าการลงทุนและศูนย์กลางยุทธศาสตร์ทางโลจิสติกส์ที่สำคัญของภูมิภาค อีกทั้งเพื่อสนับสนุนขีดความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจระดับโลกของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community : AEC) การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านการคมนาคมขนส่งทางถนนจึงเป็นปัจจัยสำคัญในการสนับสนุนให้ประเทศไทยบรรลุเป้าหมายการเป็นประตูการค้าการลงทุนและฐานเศรษฐกิจสำคัญของภูมิภาค

กรมทางหลวง ในฐานะหน่วยงานที่รับผิดชอบการกำกับดูแล และพัฒนาโครงข่ายทางหลวงอาเซียน (ASEAN Highway) ของประเทศไทย ซึ่งมีภารกิจในการพัฒนาโครงข่ายการคมนาคมขนส่งทางถนนเพื่อการขนส่งสินค้าระหว่างประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้านให้มีประสิทธิภาพ สะดวก รวดเร็ว และปลอดภัย ภายใต้กรอบความร่วมมือการพัฒนาเศรษฐกิจในอนุภูมิภาคที่สำคัญ ได้แก่ กรอบความร่วมมือทางเศรษฐกิจในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง (Greater Mekong Subregion Economic Cooperation : GMS) กรอบยุทธศาสตร์ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ อิรวดี-เจ้าพระยา-แม่โขง (Ayeyawady-Chao Phraya-Mekong Economic Cooperation Strategy : ACMECS) และกรอบความร่วมมือสามเหลี่ยมเศรษฐกิจอินโดนีเซีย-มาเลเซีย-ไทย (Indonesia-Malaysia-Thailand Growth Triangle : IMT-GT) จึงมีความจำเป็นต้องศึกษาและจัดทำแผนแม่บทการพัฒนาโครงข่ายทางหลวง เพื่อรองรับการเชื่อมต่อประตูการค้าระหว่างประเทศในระยะ 20 ปีข้างหน้า เพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพของโครงข่ายทางหลวงในปัจจุบัน ให้มีความสมบูรณ์และสามารถรองรับปริมาณการขนส่งสินค้าผ่านด่านการค้าชายแดนระหว่างประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้านได้อย่างไร้รอยต่อ